Even zoeken, maar dáár is de naam Alcaraz!

Het is een grappig gezicht bij de prijsuitreiking op het centre court: drie keer keert Carlos Alcaraz 360 graden rond zijn as, en dán pas ziet hij de plek op de eerste ring waar het een week lang om draaide in Rotterdam Ahoy. Dáár wordt nu in fel brandende letters zijn naam aangevuld, als de 52ste winnaar van het ABN AMRO Open!

Het is na de 6-4 3-6 6-2 zege in de finale tegen de taaie Australiër Alex de Minaur om meer dan één reden een bijzondere vermelding: Alcaraz is nu de allereerste Spaanse winnaar van het toernooi. Hij heeft de finale gewonnen, waar zijn coach Juan Carlos Ferrero (in 2004) én de Spaanse superster Rafael Nadal (in 2009) daarin tekortschoten. En hij heeft nu, op pas 21-jarige leeftijd, ook al één toernooititel meer gewonnen dan zijn coach (17 om 16).

"Ik ben echt superblij dat ik hier de winnaarstrofee mag optillen,’’ reageert 'Carlitos’ met die van hem zo aanstekelijke brede lach. "Ik heb nu ook voor het eerst een indoortitel op dit niveau op mijn naam geschreven, dat speelde ook voor me deze week. Ik kwam hier met een verkoudheid, maar voelde me elke dag een beetje beter. En ik zeg dat niet vaak, maar tegen de organisatie hier en al het geweldige publiek nu wel: ik hou van jullie! Deze week in Rotterdam was heel speciaal voor me. Ik ga het nu vanavond ook zeker vieren met mijn vrienden, die zijn overgekomen uit Spanje. Gelukkig vliegen we morgen pas weer naar huis.’’

De liefde is een week lang wederzijds geweest, want het toeschouwersrecord van bijna 142.000 (liefst 15.000 bezoekers meer dan het record van vorig jaar) is fenomenaal. Tijdens de finale is Ahoy ook tot de nok toe gevuld. Mensen verdringen zich al staand op de overloop en zittend op de trappen. Allemaal om die jonge guitige Spanjaard te zien tennissen. En zij krijgen waar voor hun geld. Zeker als Alcaraz na de finale ook nog de tijd neemt om zijn winst te vieren met de fans op Sports Plaza.

De Minaur, vorig jaar de verliezend finalist tegen de huidige nummer 1 Jannik Sinner, is weliswaar fysiek niet 100%, maar haalt toch echt anderhalve set lang ergens de krachten vandaan om het de favoriete Alcaraz moeilijk te maken. De 25-jarige Aussie, na afloop met een rode (want verkouden) neus: "Ik voel me niet geweldig, maar wil dat niet als excuus gebruiken. Zelfs vandaag kon ik genieten van het spel en de strijd. Alleen viel het net niet mijn kant op. En dat is jammer, want mijn niveau gaat nog steeds omhoog. Hopelijk kan ik na twee jaar als verliezer in de finale de winnaarstrofee hier ooit nog eens omhoog tillen.’’ En dan, toch wel met een zucht: "Maar nu wil ik maar één ding: en dat is naar bed.’’